dinsdag 9 februari 2010

Kleuters en het leven na de dood

Wat vertel je aan je kleuter over leven na de dood?

Nicole en ik geloven dat je ziel voortleeft. En dat geven wij onze kinderen ook mee. Maar hoe leg je dat uit? Bij Jason proberen we dat nog niet, die is pas 2,5. Maar Julian is 4,5 en kleuters leren het begrip "dood' wel kennen via verhaaltjes of sprookjes. Ook omdat er mensen of dieren wegvallen die hij zelf bewust heeft gekend. Maar hoe leg je dat uit? Mijn oma is overleden, maar Julian verbiedt het ons om over haar te spreken als een spookje - "Zij is geen spook, zij is een mens en zij is mijn vriendje!"

Nicoles opa heeft niet lang meer te leven. Nicole vertelt over hem aan Julian dat hij heel erg ziek is.
"Gaat hij dan dood?"
"Ja, dan gaat hij dood."
"Waar gaat hij dan naar toe als hij dood is?"
"Naar de hemel."
"OH! Dan gaat hij naar Pinky toe!" (Pinky is Julians overleden hamster).
"Euh... nee, weet je nog? Pinky is naar de hamsterhemel. Mama's opa gaat naar de mensenhemel toe"
Julian begint te huilen en snikt: "Maar dan is Pinky helemaal alleen!"
...euhm, oeps. Toen Pinky dood ging hebben we verteld over een groot speelparadijs voor hamsters, de hamsterhemel. Daar zien we Nicoles opa nog niet rondrennen of aan knabbelstaafjes knagen. Maar voor Julian maakte dit geen verschil.

Gelukkig was Julian te troosten met de gedachte dat er heel veel lieve hamstervriendjes in de hamsterhemel zijn. En dat Pinky helemaal niet verdrietig of alleen is. Maar hoe leg je "dood" uit aan een kleuter?

Posted via email from Jeffrey's posterous